Forum Fantasy

Elenil

To jest tylko przedsmak tego, co będzie. Opowiadanie to zostało napisane już dawno, kiedy starałem się o przyjęcie do klanu Valvars w Shire (shire.nazwa.pl jeśli ktoś lubi Tolkiena). Podejrzewam, że napiszę coś nawiązującego bezpośrednio do przedstawionych u wydarzeń. Jestem otwarty na wszelkie komentarze. Tymczasem, życzę miłego czytania Wink

Dopiero świtało. Delikatne promienie słońca opromieniły postać siedzącą na skraju lasu. Ubrana była w czarny płaszcz z kapturem. Wystawały spod niego tylko spiczaste uszy. Wstał, wziął łuk do ręki i ruszył szybkim krokiem w stronę lasu. Poruszał się z wielką gracją omijając kolejne drzewa. W końcu dobiegł do polany, na której zebrała się spora grupka postaci.
-„Zbliżają się” - powiedział -„Duży oddział”
-„Zbierz naszych Erevandielu. Wyruszamy od razu” – odpowiedział pierwszy z grupki.
Erevandiel ściągnął kaptur. W promieniach porannego słońca ukazały się jego rysy. Był bardzo młodym elfem, wyraźnie przestraszonym. Ruszył w stronę reszty krzycząc „Ruszamy!” Wszyscy zabrali swoją broń i ruszyli za przewodnikiem. W większości ich uzbrojenie stanowiły łuki i miecze pozaginane podobnie do sejmitarów. Wszyscy mieli na sobie płaszcze z kapturami. Poruszali się z gracją i niezwykłą zręcznością. Nagle przewodnik zatrzymał się.
-„Stójcie” – powiedział szeptem.
Wszyscy poukrywali się za drzewami. Byli w miejscu, gdzie czatował Erevandiel. Najwyraźniej na kogoś czekali. W oddali dało się słychać ciężkie stąpanie. Wkrótce można już było dostrzec spory oddział zmierzający ścieżką w ich kierunku. Erevandiel podszedł do przewodnika.
-„To oni”- szepnął „Zaraz tu będą” W jego głosie było słychać napięcie.
-„Ukryj się” – powiedział przewodnik i uniósł dłoń.
Postacie podniosły łuki i nałożyły strzały. Oddział był coraz bliżej. Gdy znalazł się w zasięgu, przewodnik dał znak do strzału. Dziesiątki srebrnych strzał poszybowało w stronę wroga. Przeciwnicy byli tak zdziwieni, że w pierwszej i kolejnej salwie zginęła prawie połowa oddziału. Reszta wściekle ruszyła do przodu, zauważając strzelców.
-„Atakujcie!!” –Krzyknął przewodnik
Postacie pozdejmowały kaptury i unosząc miecze ruszyły do przodu. Teraz było widać wyraźnie ich elfie rysy w promieniach porannego słońca. Wśród nich był Erevandiel, już bez strachu biegnąc na przeciwnika. Atak był bardzo szybki. Wojownicy elfów byli nadzwyczaj zwinni. Po kilku minutach walki wszyscy przeciwnicy byli już pokonani. A tymi przeciwnikami była banda goblinów. Plugawych stworzeń, grabiących i niszczących wszystko, co wpadło im w ręce. Mimo to Erevandiela trapiło sumienie.
-„Tyle złości i cierpienia…, Po co to wszystko?” – Zwrócił się do przewodnika
-„Walka nie przynosi chwały, jak myślą ludzie. Chwałę przynosi pobudka, za jaką walczysz. A te gobliny niszczyły nasze wioski, grabiły, paliły i mordowały.”- Odpowiedział przewodnik
-„Wiem, że masz rację. Nie chodzi o to, że walczyliśmy z tymi goblinami, ale o to, że w ogóle walczyliśmy.”
-„Pokój nadejdzie, nawet, jeśli będziemy musieli o niego walczyć. Jesteś jeszcze młody, to może wydawać się dla ciebie dziwne, ale tak jest w istocie.”
Erevandiel jeszcze bardziej zamyślony szedł z resztą grupy przez las. Słońce już wzeszło, opromieniając zwłoki zabitych goblinów. Nie dla nich honory i uroczyste pochówki. Będą tam leżeć, jako pokarm dla robaków. Wszystko ma swoje zakończenie w ziemi. Erevandiel rozmyślał o tym, co usłyszał od przewodnika. Próbował wzbudzić w sobie nienawiść do tych stworzeń, ale nie potrafił. Był dobry z charakteru. Tak rozmyślając zagłębiał się w las.

Elandiel

Nie pasuje mi jedno....skoro gobliny paliły wioski elfów, grabiły to czemu mały oddział elfów rozwalił wielki oddział goblinów....

Po za tym opowiadanie jest jak najbardziej ok, opisy, rozwój akcji....super

Elenil

Wtedy o tym nie myślałem. Po prostu chciałem napisać jakieś opowiadanie, żeby przyjęli mnie do klanu. Ale masz rację... Muszę to jeszcze dopracować Smile

Enchoreus

Ja wiem bo gobliny sa do d... przepraszam z wyrazenie

Elandiel

Ale co sądzisz o opowiadaniu Enchoreusie...podobało Ci się?

Elenil

Właśnie, podobało się i mam pisać dalej, czy nie?

Enchoreus

Fajne pisz ale najwazniejsze czy ci sie podobalo ?

Grim

Taaa... ciekawe czy własne opowiadanie mu się podoba... Wink

Sabadios

Wybacz Elenil, ale wybrałem trzecią opcję. Sam trochę piszę (obecnie pracuję nad książką w pełnym tego słowa znaczeniu, może kiedyś zamieszczę fragment, jeśli nikt nie ma nic przeciwko) i powiem Ci o co mi chodzi:

Ruszył w stronę reszty krzycząc „Ruszamy!” Wszyscy zabrali swoją broń i ruszyli za przewodnikiem.[/b]

Rozumiesz?

Elenil

Dzięki, Sabadiosie. Na pewno bedę o tym pamietał. Smile

Akha Quar'c

bardzo ładne opowiadanie. Tutaj napiszę, że maasz talencik Wink

Jednak można z tego zrobić piekną powieść, o wojnie elfów z goblinami, gdzie po stonie bestii staną inne stwory. Pisz dalej, bo zaciekawiłeś mnie Wink

P.S. czytał ktoś fragment mojej zaczętej powieści ? "Samotna Wędrówka" , czytajcie i oceniajcie Wink

Elenil

Dzięki za dobrą ocenę, ale prosiłbym, żebyś zagłosował w ankiecie Very Happy

Niedługo może zacznę pisać dalej, a na razie.... Zbieram pomysły Very Happy

Akha Quar'c

Zagłosował bym, ale już nie można. Chyba skończył się czas ankiety Smile

Jak będziesz mieć czas, luknij na moją zaczętą powieść Smile

Elenil

Zrobię to.

Grim

Ja już luknęłem, przeczytałem ( no nie całe ale się liczy) i skomentowałem. No teraz powoli moja kolej, niech i inni mnie pokrytykują Wink